گرچه محلِ تردید است، اما فرضاً پذیرفته باشیم که این "دردِ مشترک هرگز جدا جدا درمان نمی‌شود." هنوز دلیلی نداریم که برای درمان باید همراه جماعت شد ــ چه بسا که درد، بی‌درمان باشد. فلذا، با توجه به این که در همراهی با جماعت خطرِ ابتلا به بیماری‌های مسریِ جدید وجود دارد، احوط تنهاماندن به درد است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر